Το παιδί μου δε θέλει να πάει σχολείο.

Τα σχολεία θα ανοίξουν σε λίγες μέρες και αρκετοί από εσάς μπορεί να ακούσετε από το παιδί σας σε ένα πρωινό ξύπνημα το εξής: «Δεν θέλω να πάω σχολείο!»

Αυτό το φαινόμενο χαρακτηρίζει πιο πολύ τα μικρότερα παιδιά , που αποχωρίζονται  για πρώτη φορά τους γονείς τους, καθώς θα διαβαίνουν την πόρτα του παιδικού σταθμού ή του νηπιαγωγείου , αλλά και τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά επίσης.

Στο πρώτα άκουσμα , οι περισσότεροι γονείς τα χάνουν , διστάζουν κι αδυνατούν να χειριστούν αυτήν την τόσο λεπτή κατάσταση . Αναρωτιούνται τι να του πουν και κυρίως τι να κάνουν , πώς να το πείσουν να σηκωθεί από το κρεβάτι και να ετοιμαστεί για το σχολείο , μιας κι εκείνοι με τη σειρά τους πρέπει να πάνε στη δουλειά.....

Μία ερώτηση τριγυρίζει στο μυαλό τους : "Γιατί το δικό μου παιδί δε θέλει να πάει στο σχολείο;" . 

Σύμφωνα με την κ.Λαμπρονίκου (εκπαιδευτικού-παιδαγωγού θεάτρου ) οι πιο συνηθισμένες δικαιολογίες είναι: γιατί είμαι άρρωστος ή γιατί με πειράζει ο συμμαθητής μου ή γιατί δεν μου αρέσει η δασκάλα. Πολλοί γονείς, κατά καιρούς, έχουν  ακούσει αυτά τα λόγια από το στόμα των παιδιών σας. Εκτός από τις αληθοφανείς δικαιολογίες, συχνά τα παιδιά εκδηλώνουν και ορισμένα σωματικά συμπτώματα: νευρικότητα, ανησυχία, κλάμα, δυσκολεύονται να κοιμηθούν ή έχουν διαταραγμένο ύπνο, πόνους στην κοιλιά, ναυτία, εμετό, διάρροια, ταχυκαρδία, πονοκέφαλο, δυσκολεύονται να φάνε κ.λπ. Όσο δε πλησιάζει η ώρα του σχολείου, τόσο τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα. Οι γονείς, από την άλλη, θυμώνουν, αγχώνονται, απειλούν, εκλιπαρούν, υπόσχονται δώρα ή αποδέχονται την επιθυμία του παιδιού τους, αφού δεν μπορούν να βρουν λύση.

http://www.familylife.gr/el/paidi-2-6/ekpaideysi/203-%CE%94%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%E2%80%A6

Τι συμβαίνει όμως πραγματικά ; Γιατί κάποια παιδιά δε θέλουν να πάνε στο σχολείο;

Σύμφωνα με τους ειδικούς , στο σχολείο ένα παιδί αντιμετωπίζει καθημερινά πολλές εντάσεις, αφού έχει να αντιμετωπίσει ξένα πρόσωπα, μεγαλύτερα στην ηλικία και στις σωματικές διαστάσεις παιδιά, νέα μαθήματα και νέους κανόνες. Είναι λογικό, λοιπόν, να συναντά δυσκολίες και να παρουσιάζονται προβλήματα, τα οποία ποικίλλουν από την απλή απέχθεια και την περιστασιακή απροθυμία του παιδιού να πάει στο σχολείο ως την ανυποχώρητη και, μερικές φορές, γεμάτη πανικό άρνησή του να συνεχίσει να πηγαίνει στο σχολείο.

Γενικά, τα παιδιά που αρνούνται να πάνε στο σχολείο έχουν έντονο άγχος, επειδή πιστεύουν ότι για κάποιο λόγο δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία διάφορες καταστάσεις έξω από το σπίτι. 

Ας δούμε, όμως, ποιοι μπορεί να είναι οι λόγοι που τα παιδιά θέλουν να μείνουν σπίτι:

·                        Οι γονείς έχουν εξωπραγματικές προσδοκίες και υπερβολικές απαιτήσεις

·                        Οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί, με αποτέλεσμα τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο με αρνητική προδιάθεση και έλλειψη αυτοπεποίθησης

·                        Τα παιδιά ανησυχούν για κάτι που έχει γίνει στο σπίτι, π.χ. αρρώστια ή θάνατος ενός γονέα, ασθένεια κάποιου άλλου μέλους της οικογένειας, γέννηση νέου μωρού, συζυγικά προβλήματα, διαζύγιο, κ.ά.

·                        Είχαν τα ίδια κάποιο ατύχημα, ασθένεια ή εγχείρηση και αναγκάστηκαν να νοσηλευτούν για αρκετό χρονικό διάστημα σε νοσοκομείο ή στο σπίτι

·                        Έχουν ένα πραγματικό ή φανταστικό σωματικό ελάττωμα ή αναπηρία

·                        Είναι υπερβολικά δειλά και ντροπαλά

·                        Θέλουν να μείνουν σπίτι με τη μαμά που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα

·                        Δε συμπαθούν τη δασκάλα ή το δάσκαλό τους

·                        Φοβούνται ότι θα τα επιπλήξει ο δάσκαλός τους

·                        Δεν έχουν προετοιμαστεί αρκετά καλά για τα μαθήματά τους

·                        Τα μαθήματα τους φαίνονται πολύ δύσκολα ή πολύ εύκολα

·                        Φοβούνται την αποτυχία

·                        Έχουν κακές επιδόσεις στα μαθήματα ή τα σπορ

·                        Έχουν μαθησιακές διαταραχές. Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε, πως οι μαθησιακές διαταραχές και η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής - Υπερικινητικότητα (ΔΕΠΥ) έχουν διαβαθμίσεις ως προς τη σοβαρότητά τους

·                        Άλλαξαν πρόσφατα σχολείο

·                        Το μέγεθος του σχολείου και ο αριθμός των συστεγαζόμενων σχολείων

·                        Δεν έχουν φίλους και παρέες στο σχολείο

·                        Δε συμμετέχουν στα παιχνίδια ή στα πάρτι των συμμαθητών

·                        Έχουν κάποιο πρόβλημα με τους φίλους τους

·                        Τα κακομεταχειρίζονται (λεκτικά ή σωματικά) ή τα κοροϊδεύουν (ντύσιμο, χαρακτηριστικά, εθνικότητα, θρησκεία, κ.ά.) τα άλλα παιδιά.

http://www.yeskid.gr/kosmos-paidioy/ekpaideysi-psyxagogia/ekpaideysi/den-thelo-na-pao-simera-sto-sxoleio?page=2

Τι μπορεί να βοηθήσει:

Καθένας από τους λόγους που κάνουν τα παιδιά να φοβούνται το σχολείο είναι σοβαρός και ως τέτοιος πρέπει να συζητιέται. Πολλές φορές το παιδί διστάζει να αποκαλύψει την αιτία. 

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε ότι το παιδί πραγματικά βιώνει άγχος και φόβο για το σχολείο, όσο και αν για εσάς οι φόβοι του δεν ευσταθούν. 

Συζητήστε με υπομονή το πρόβλημα και να ξέρετε , ότι με το πέρασμα του χρόνου τα περισσότερα παιδιά κατορθώνουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους.

 Ας δούμε, όμως, τι μπορεί πραγματικά να βοηθήσει.

                                           Μοιραστείτε μαζί του ιστορίες από τη δική σας παιδική ηλικία,  ώστε να καταλάβει ότι δεν είναι το μόνο που νιώθει έτσι.

                                 Ενθαρρύνετε και επιβραβεύετε κάθε προσπάθεια που κάνει, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Αφιερώστε του χρόνο και δώστε του την προσοχή που χρειάζεται.

                         Επιβραβεύστε το παιδί κάθε φορά που εκφράζει μια οποιαδήποτε πρωτοβουλία που έχει σχέση με το σχολείο. Π.χ. αν θελήσει να αγοράσει ένα τετράδιο, χαρίστε του με θετική διάθεση ένα σετ μαρκαδόρων.

                   Αν τα μαθήματα το δυσκολεύουν, μια συζήτηση με τη δασκάλα είναι απαραίτητη, όπως απαραίτητη είναι και η καλύτερη οργάνωση και ο προγραμματισμός της μελέτης στο σπίτι.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς που έχουν μικρά παιδιά .

     Σύμφωνα με την κ.Μήτσιου (με ειδικότητα στην σχολική- εξελικτική ψυχολογία) 

    «Οι γονείς πρέπει να είναι ήρεμοι, αποφεύγοντας την έντονη προσκόλληση στο παιδί, όταν επιστρέφει από το σχολείο. Οι δικές τους συναισθηματικές αντιδράσεις είναι καταλυτικές τόσο για τις συναισθηματικές αντιδράσεις του παιδιού όσο και για την εικόνα που θα δημιουργήσει το ίδιο για το σχολείο. Η προετοιμασία του παιδιού, μέσω συζητήσεων, επίσκεψης στο χώρο του σχολείου, καθώς και η τήρηση του σχολικού ωραρίου διευκολύνει αυτή τη μετάβαση. Καλό είναι να χαιρετήσει ο γονέας το παιδί, να του πει πού πάει, αλλά να αποφύγει να παρατείνει την παραμονή του στο χώρο, όταν αρχίσει το παιδί να κλαίει (όσο δύσκολο και αν είναι για το γονέα). Μπορεί να προτείνει στο παιδί να πάρει μαζί του στο σχολείο κάποια αγαπημένα του αντικείμενα ή να δείξει στα άλλα παιδιά κάτι που του αρέσει να κάνει», συνιστά η κ. Μήτσιου. 

             Η κ.Τζάλλα με τη σειρά της (ειδικευμένη στην ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων) προτείνει στους γονείς 

    να μην μιλούν στα παιδιά τους αποκλειστικά για το σχολείο, να τα προετοιμάσουν για το σχολικό περιβάλλον με μια επίσκεψη στο σχολείο, πριν αρχίσει η φοίτηση, να ενθαρρύνουν κάθε προσπάθεια του παιδιού που πάει για πρώτη φορά μόνο του σχολείο και να επιβραβεύουν την παραμονή του στο σχολείο, να ενισχύσουν την αυτονομία του όσο βρίσκονται στο σπίτι ώστε να αναπτύξει τις ικανότητές του (π.χ. να το αφήνουν να τρώει μόνο του στο τραπέζι ή όταν ένα παιδί έχει «καθαρίσει», να ενθαρρύνεται να πηγαίνει στην τουαλέτα και να καθαρίζεται μόνο του). Οι γονείς θα πρέπει να αναγνωρίσουν το άγχος του παιδιού και να μην του μεταδίδουν το δικό του άγχος, γιατί «το άγχος γεννάει άγχος», τονίζει η κ. Τζάλλα. 

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=10&artid=108259

Να είστε δίπλα στα παιδιά σας , να το ενθαρρύνετε να σας μιλά 

για ό,τι το προβληματίζει , να συζητάτε μαζί του κι όλα θα 

πάνε καλά.